متن آهنگ رفیق با تشدید از صادق

کنار تخت یه قاب عکس کهنه از قدیم
حصار شب بیرونِ این اتاق لعنتی
دوش به دوش اَ بچگی
پشت به پشت توو خستگی
تلخو شیرین اشکو آه قد کشیدیم تا به ماه
شدیم پُر از غرورو تازه بودیم نیمه راه
میخواستی آبرورو تا نباشی گیرودار
تو مغزت خسته من پَرَم شکسته
اَه غبار این شهررو هر دومون نشستش
پس پیچیدم دور ما کشیدم پشت پا
ما غرق قله ها اَ بین شعله ها
میدوئیدیم سمت نورو میجوییدیم هرچی بودو
تا که دیدیم پشتمونو بینمون یه دره دورو
تو اونی که با دل میجنگیدو
من، اونی که با دل میخندیدو
ما یه چیزکه سفید تا تَش نیستو
باز دوتایی رفیق با تشدیدو خاص

تن برهنه دم صبح میخزم به سمت مبل
سیگار که ته کشیده باس بگیرم بسته نو
مَنگ خواب گیجِ گیج تحفه جات زیر میز
پُشتمن هرطرف مشکلا برطرف
خلاصه که همه چی رو به راهه شکر
همون که آرزوت بود بالاخره شد
دوس داری بشنوی تو اَ دهن من
چیزائی رو که واسه من همیشه اَن
اهل این شهر به من نه میخورن نه خوردن
حرف من بود که اینجا خالیارو پر کرد
کوچیکا دیروز که لاتای امروزنو
لاشیای نجیب که آروم و دلسوزن
داداشی من میگم مهم نی هرچی شه
تو گفتی چی دیدم من گفتم چی میشه
من دادم بت کلید تو گفتی قفل میخوام
من گفتم باختی نیس تو گفتی بُردی باز